Pisaliśmy w Kurierze 1 grudnia 1996: Huzia na kierowcę! Ruszył tak, że aż pałąki spadły i omal nie przyciął dziecka

Osoby chcące zabrać się do miasta co żywo pobiegły do trolejbusu. Gdy nasz Czytelnik pomagał wejść swojemu dziecku do środka, wtedy kierowca zamknął drzwi co omal nie doprowadziło do zmiażdżenia dziecka. Czytelnik zapewniał też, że trolejbus odjechał z przystanku 5 minut przed czasem, żeby - jego zdaniem - osoby przyjezdne musiały korzystać z usług taksówek.

Kilka dni po publikacji artykułu odwiedził mnie młody człowiek - ów napiętnowany wcześniej kierowca. Jego zdaniem pałąki owszem, spadły, ale dopiero na wysokości przystanku autobusów prywatnych. Gdy zatrzymał się, by je założyć, oskarżający go pasażer po prostu wyłamał sąsiednie drzwi, by dostać się do środka.

Kiedy skonfrontowałem naszego Czytelnika z nowymi faktami, a on w międzyczasie ochłonął od doznanych przeżyć, przyznał kierowcy rację. Twierdzi jednak, że drzwi nie wyłamał, a "lekko się otworzyły".

Kierowcy MPK nie są święci, jednak nikt nie jest. Wylewanie na nich żółci na doznane gdzie indziej urazy jest wysoce nieprzystojne. Jako, że czuję się współwinny publikując oszczerstwa skierowane pod adresem kierowcy - przepraszam.

Autor: A. Łysakowski