Powraca obowiązek szkolny dla 7 latków. To dobry pomysł?

Obowiązek szkolny dla dzieci w wieku 7 lat został oceniony pozytywnie przez krajową sekcję naszego związku.

Taką samą opinię wyraził cały NSZZ „Solidarność”, który przecież skupia ludzi z różnych branż, będących też rodzicami i dziadkami. Przypomnę, że nowe rozwiązanie mówi o obowiązku szkolnym dla 7-latków, ale daje też możliwość posłania do szkoły dziecka 6-letniego, jeśli rodzice uznają, że jest do nauki wczesnoszkolnej przygotowane. Zatem nie zamyka to możliwości roczpoczęcia drogi edukacyjnej młodszym dzieciom.

Rozwiązanie, które funkcjonowało do czasu wprowadzenia najnowszych zmian, dawało np. możliwość, że uczeń w pierwszej klasie, w czasie trwania roku szkolnego, może zostać cofnięty do przedszkola. Takie decyzje podejmuje się w sytuacji, gdy dziecko w szkole sobie nie radzi. Z informacji, które do mnie docierają, wynika, że wcale nie są to odosobnione przypadki. Dotyczy to głównie dzieci urodzonych pod koniec roku.

Proszę zauważyć, że w takiej sy-tuacji dziecko cofnięte do przedszkola, przed którym jest kilku-nastoletnia droga edukacyjna, już na jej początku doświadcza ogromnej porażki. Jak to będzie rzutować na jego kondycję i samoocenę?

Nowe rozwiązanie przy-wraca także zerówki. Czyli rok przed rozpoczęciem nauki w szkole dziecko zaczyna uczyć się pisania, czytania i liczenia. Czyli nie będzie to rok zmarnowany, jak czasami mówią przeciwnicy nowego rozwiązania.Bardzo ważną sprawą w tej reformie jest zadbanie o to, żeby zmiany nie dotknęły zatrudnienia nauczycieli.

Od początku zwracaliśmy uwagę na ten aspekt. Dlatego dołożymy wszelkich działań i będziemy trzymać rękę na pulsie, żeby nowe rozwiązanie nie oznaczało zwolnień w szkołach. Jestem przekonana, że we współpracy ze związkami zawodowymi, kuratoriami, organami prowadzącymi szkoły i MEN uda się zwolnień uniknąć.

Ta reforma to najgorsze, co się mogło wydarzyć w polskim systemie edukacji.

Wprowadzając zmiany zrobiono wielką krzywdę narodowi i najmłodszej populacji.

Wcześniejsze rozpoczęcie edukacji to rzecz, którą praktykuje wiele krajów zachodnich. Przez cofnięcie poprzedniego rozwiązania Polska zostanie w tyle za innymi krajami UE. A negatywne tego skutki dostrzeżemy w niedalekiej przyszłości.

Posyłając 6-latki do szkół, wykonaliśmy krok w dobrą stronę i uważam, że to był krok udany. Samorządy stanęły na wysokości zadania przygotowując klasy dla najmłodszych dzieci, nauczyciele wykonali znakomitą pracę przystosowując swoje metody nauczania do poziomu 6-latków.

Przecież w obowiązującym do tej pory rozwiązaniu do szkoły nie szły dzieci do tego nieprzygotowane. Poradnie mogły, jeśli uznały, że dziecko nie jest emocjonalnie gotowe do szkoły, odroczyć ten obowiązek. Żadnemu dziecku nie działa się krzywda.

Tymczasem teraz decyzja o posłaniu dziecka 6-letniego do szkoły należeć będzie do rodziców. Obawiam się, że duża grupa rodziców będzie miała duże obawy przed posłaniem dziecka do szkoły. Zada sobie pytanie, czy dobrze robi? Czy przypadkiem nie skrzywdzi dziecka? Zrzucanie takiego ciężaru na rodzica jest nieodpowiedzialne.

Ta reforma rodzi kolejny problem. Będzie kłopot z umieszczeniem dziecka 3-letniego w przedszkolu. Na żłobek będzie za duże, a do przedszkola może się nie dostać, bo rodzice zostawią tam 6-latki. Samorządy już namawiają rodziców, żeby 6-latki posyłali nie do przedszkoli, tylko do zerówek w szkołach. W takim razie pytam się o sens reformy, skoro i tak 6-latki będą w szkołach?

Tak zwanym „patriotom” wprowadzającym nowe rozwiązanie powiem jedno: historia surowo oceni całą tę reformę i jej autorów.

Studniówki 2016. Bal ZS nr 1 im. Władysława Grabskiego [ZDJĘCIA, WIDEO]
Wypadek autobusu MPK. Pojazd uderzył w drzewo (ZDJĘCIA)
Opłatek PSL w Lublinie. Kosiniak-Kamysz: Podniesienie ręki na samorząd będzie fatalne
MEMY po wystąpieniu Beaty Szydło w Parlamencie Europejskim
Nowoczesna poradnia stomatologiczna w Lublinie (ZDJĘCIA)