62. Plebiscyt Sportowy. Zaczynali w Lublinie i przez wiele lat odnosili sukcesy w kraju i za granicą

Na scenę zaprosiliśmy Tomasza Brzyskiego, wychowanka Lublinianki Lublin. Kariera piłkarska pana Tomasza trwała ponad 20 lat. Przez 14 sezonów występował na boiskach ekstraklasy, w której rozegrał 298 meczów. Choć był obrońcą, to w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 13 goli. Siedem razy zagrał w reprezentacji Polski. W barwach Legii Warszawa trzy razy wywalczył mistrzostwo Polski oraz trzy razy Puchar Polski. W 2023 roku zakończył karierę piłkarską tam, gdzie ją rozpoczął, w Lubliniance.

- Dziękuję mojej żonie, że zawsze była przy mnie i wspierała mnie. Najmilej z kariery wspominam grę w Legii Warszawa, z którą zdobyłem mistrzostwa Polski - powiedział Tomasz Brzyski.

Kolejną osobą, która karierę sportową rozpoczęła w Lublinie jest rugbista, Stanisław Powała-Niedźwiecki. Przygodę z rugby rozpoczął 30 lat temu. W barwach lubelskich Budowlanych rozegrał w sumie 95 meczów zapisując na konto drużyny 180 punktów. Z zespołami z Warszawy, Łodzi i Sopotu czterokrotnie zdobywał tytuły mistrza Polski i jest jedynym rugbistą w kraju, któremu ta sztuka udała się z trzema różnymi klubami. Występował także w Benfice Lizbona, a w drużynie narodowej rozegrał 30 spotkań. Był reprezentantem kraju we wszystkich kategoriach wiekowych. Na koniec kariery wrócił do Lublina i poprowadził Budowlanych w roli grającego trenera.

- Chciałbym podziękować dwóm osobom. Mojej żonie, za to, że przez wszystkie lata, gdy grałem, dzielnie znosiła trudy moich nieobecności. Ja dzięki temu mogłem się spokojnie przygotowywać do zawodów. Drugą osobą jest mój tata. Zaszczepił we mnie miłość do rugby, a przez wiele lat szykował mnie też motorycznie. Treningi były naprawdę ciężkie. Czasami miałem wrażenie, że to może nawet jest znęcanie się - zażartował Powała-Niedźwiecki.

- Chciałbym też to wyróżnienie zadedykować moim kolegom z reprezentacji Polski, bez których nic bym nie osiągnął. Rugby to jest najbardziej zespołowa gra i samodzielnie niewiele znaczymy, ale w zespole bardzo dużo - podkreślił.

Stanisław Powała-Niedźwiecki zakończył karierę, ale przed nim jeszcze jeden, ten ostatni mecz. - Zagram jeszcze mecz pożegnalny w drugiej drużynie Budowlanych Lublin. Zapraszam 6 kwietnia na boisko przy ul. Magnoliowej. Ostatni mój mecz w karierze.

Ale jest już następca. - Żeby łatwiej było zapamiętać, też Stanisław. Trenuje już w mikrusach. Powiedział, że też będzie grał w reprezentacji, więc chyba ja będę go szkolił albo dziadek – dodał Stanisław Powała-Niedźwiecki.

Trzecią osobą, której podziękowaliśmy za sukcesy i reprezentowanie województwa lubelskiego był piłkarz ręczny, Michał Szyba. Wychowanek Unii Lublin przez większość kariery związany był z Azotami Puławy. Kibice nie zapomną bramki Michała na mistrzostwach świata w 2015 roku, która w meczu z Hiszpanią doprowadziła do dogrywki, a w konsekwencji do brązowego medalu. W reprezentacji Polski rozegrał 80 meczów i zdobył 105 bramek. W 2016 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W Superlidze rzucił 775 goli, a na pożegnanie z Puławami zdobył brązowy medal mistrzostw Polski. Występował także w drużynach z Francji, Słowenii i Szwajcarii.

- Jest mi niezmiernie miło przyjąć to wyróżnienie w Lublinie, ponieważ jestem stąd i tutaj zaczynałem tę przygodę. Dziękuję żonie, że znosiła trudy wyjazdów, a teraz chyba czas, żeby zająć się piłką ręczną z innej strony. Żeńska piłka ręczna w Lublinie ma się bardzo dobrze, ale jest też miejsce na męską piłkę ręczną - przyznał Michał Szyba.