„Wytrzymajmy jeszcze chwilę”. Rok pandemii na Lubelszczyźnie

- Pierwszy pacjent został przyjęty 9 marca w szpitalu w Bełżycach, a 10 marca zostało potwierdzone jego zakażenie. Mnóstwo emocji towarzyszyło tej dacie. Nie ukrywam, że był nią również 14 marca, kiedy informowaliśmy o pierwszym zgonie. Jeśli jednak porównany statystyki z początku epidemii do danych z przełomu października i listopada 2020 roku, to tamte liczby kompletnie nie robią żadnego wrażenia. Suma wszystkich zakażeń w marcu i kwietniu 2020 stanowi połowę tego, co znajdziemy w dzisiejszym komunikacie z jednej doby - zwraca uwagę Lech Sprawka, wojewoda lubelski.

Pierwsze duże ogniska koronawirusa stwierdzono w okolicach Niedrzwicy Dużej oraz w gminie Białopole. Dzienny rekord zakażeń na Lubelszczyźnie wynosi 1700 nowych zakażeń i padł na jesieni w trakcie drugiej fali koronawirusa. W szczytowym momencie hospitalizowanych osób z Covid było 1500. Lubelski NFZ przeznaczył dodatkowo ponad pół miliarda złotych na świadczenia związane z Covidem. Chodzi np. o punkty wymazowe, badania, hospitalizacje czy dodatki covidowe dla personelu medycznego.

W kolejnych tygodniach pandemii powstawały: laboratoria, gdzie badano próbki pacjentów, karetki wymazowe, które dojeżdżały do osób z podejrzeniem zakażenia oraz izolatoria. Największe z nich mieści się w hotelu Huzar w Lublinie, przez który przewinęło się ok. 800 pacjentów. Wojewoda wymienił również problemy, które wystąpiły w ciągu roku. Należy tu wspomnieć o kryzysie tlenowym w Kraśniku, gdy w szpitalu zabrakło butli z tlenem dla pacjentów i trzeba było natychmiast przewieźć pacjentów do innych placówek. Jesienią były też opóźnienia w otrzymaniu wyniku badania na Covid. W związku z drugą falą koronawirusa karetki miały tak dużo wyjazdów do zakażonych, że przed lubelskimi oddziałami ratunkowymi stały po kilka godzin oczekując na przyjęcie pacjenta.

- Ostatnie przedsięwzięcie, które wzbudziło najwięcej kontrowersji to utworzenie szpitala tymczasowego w Lublinie. W środę rano przebywało w nim 37 pacjentów. Jeśli do końca tygodnia będzie utrzymywać się ten przyrost, to w połowie przyszłego tygodnia uruchomimy tam kolejny moduł z 28 łóżkami - mówi Lech Sprawka.

Klinika chorób zakaźnych SPSK1 w Lublinie była miejscem, do którego w pierwszej kolejności na wiosnę trafiały osoby z podejrzeniem lub potwierdzeniem Covid. Do tej pory przyjęto tam ponad tysiąc zakażonych. Od samego początku pandemii lekarze ze Staszica wdrażali innowacyjne formy terapii dedykowane chorym na Covid-19. Jako pierwsi w Polsce zastosowali tocilizumab u zakażonych jak i terapię osoczem ozdrowieńców. Obecnie zaś trwają tam badania kliniczne dotyczące immunoglobuliny anty-SARS-CoV2.

- Myślę, że rok temu nikt z nas nie przypuszczał, że będziemy w takiej sytuacji, jaką mamy dzisiaj. Pandemia zaskoczyła nas wszystkich swoim rozmiarem. Mówimy o zjawisku kompletnie nieprzewidywalnym i wyjątkowym w ciągu ostatnich stu lat. Nie mamy się czego wstydzić jeśli chodzi o podjęte w ostatnim roku działania, ale też nikt nie będzie przekonywać, że wszystko to było niekończącym się pasmem sukcesów. Nie możemy mówić o takich sukcesach, kiedy codziennie chorują tysiące ludzi, a umierają setki osób. Jesteśmy w innej rzeczywistości niż rok temu, ale wierzymy, że ta normalność wkrótce powróci. Wytrzymajmy jeszcze chwilę. Stąd apel do wszystkich, abyśmy trzymali się razem i dalej walczyli z tym wrogiem - małym i niewidzialnym - ale niezwykle groźnym - mówi prof. Krzysztof Tomasiewicz, szef kliniki chorób zakaźnych SPSK1.