Dlaczego Rzeszów i okolice rozwijają się szybciej niż Lubelszczyzna

Sytuacji tej nie da się wytłumaczyć jednym zdaniem, jedną generalną przyczyną. Co więcej, nie należy też popadać w skrajności. Tak tam, jak i u nas zdarzają się antagonizmy, przykłady fatalnego zarządzania w samorządzie i niewykorzystane szanse. Bo obu stronach znajdziemy również wybitne osiągnięcia. Nie znam wszystkich, ale najlepszym potwierdzeniem na lubelskie sukcesy jest grono naszych klientów. Nie chodzi jednak o analizę pojedynczych przypadków, a znalezienie głównych czynników, które mają wpływ na generalny trend. A ten wypada dla nas mało korzystnie.

Czy jesteśmy mniej zdolni? Nie sądzę. Opinia o Lubelakach, jako pracownikach, menadżerach, naukowcach etc., jest więcej niż pozytywna. Studiując i pracując w Warszawie wielokrotnie miałem okazję się o tym przekonać. A może mamy gorsze zasoby? Bzdura. Bez większego wgłębiania się w temat można odrzucić tę tezę. Mamy wszystko czego nam potrzeba. Pech? Tak byłoby najłatwiej. Ale to raczej nie to. Ciężko wskazywać na permanentny brak szczęścia. Można powiedzieć, że to wyjątkowo ciekawy przypadek dla socjologów.

Mam jednak swoją teorię. Nie narzucam jej nikomu ale chętnie się nią podzielę. Otóż, rozmawiając z przedstawicielami samorządów na Podkarpaciu, uderza niesamowity optymizm i chęć bycia coraz lepszym. Taka pozytywna ambicja, która pcha ich ku innowacyjności i nieuznawaniu półśrodków. Myślę, też ci ludzie patrzą przede wszystkim na własny rozwój, a nie na porażki sąsiadów. Może to jest rozwiązanie.