Lublin. Pracownikom MOPR-u brakuje słów. W czwartek będą protestować przed ratuszem

W spór zbiorowy weszły trzy związki działające w MOPR-ze. Trwające od zeszłego lata mediacje sprawiły, że jeden z nich zgodził się na częściowe porozumienie. Pozostałe dwa – Związek Zawodowy Pracowników Pomocy Społecznej i Koło Pracowników MOPR Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” – się pod nim nie podpisały.

– Teraz doszła nam praca na rzecz obywateli Ukrainy. To nie jest tak, że nie chcemy im pomagać, bo każdy wie, że to służba, ale nie posmarujemy nią chleba i nie włożymy do garnka, a coraz trudniej jest uzyskać dodatkowe środki na nowe obowiązki – tłumaczy Grzegorz Orłowski, przewodniczący ZPPS. Jak twierdzi, większość pracowników zarabia najniższą krajową albo niewiele więcej.

– Chcę podkreślić, że jako pracodawca zawsze mam na uwadze dobro moich pracowników i pochylam się nad ich propozycjami. Przykładem tego są regulacje płac, jakie miały miejsce w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w Lublinie w 2020 r., po 300 zł brutto średnio na etat i w 2021 r. po około 200 zł na etat – przekonuje Katarzyna Fus, dyrektorka MOPR-u.

Inne zdanie mają jednak protestujący pracownicy. Podwyżki nazywają mało znaczącymi i wiążą je nie z dobrą wolą dyrekcji, a obowiązkowym podnoszeniem płacy minimalnej. Protestujący chcą wzrostu podstawy pensji o łącznie 1000 zł brutto.

– Na dzień dzisiejszy w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w Lublinie zatrudnionych jest 500 pracowników. Koszt podwyżki oczekiwanej przez związki zawodowe będące stroną sporu wyniósłby miesięcznie około 598 950 zł (bez uwzględnienia dodatków stażowych). Jako kierownik jednostki budżetowej funkcjonuję rokiem budżetowym i muszę pamiętać o możliwościach finansowych Ośrodka – dodaje Fus.

Sceptycznie do postulatów finansowych związkowców podchodzi też urząd miasta. W przesłanych do „Kuriera” wyliczeniach Katarzyna Duma, rzeczniczka prezydenta, wskazuje, że w celu uniknięcia dysproporcji podwyżkami powinno się objąć również 68 pracowników, którzy realizują zadania ustawowo zlecone gminie, m.in. zasiłki rodzinne.

– Łącznie roczny koszt wzrostu wynagrodzeń w MOPR przy postulowanej kwocie podwyżki 1 000 zł/etat wyniósłby więc ok. 7,2 mln zł – twierdzi Duma.

Grzegorz Orłowski, związkowiec i przedstawiciel pracowników, przypomina jednak, że finanse nie są jedynym postulatem. Zarzucają oni dyrekcji nieodpowiednie warunki pracy, a nawet znamiona mobbingu.

– W związku z przybywaniem do Lublina uchodźców pracownicy byli naciskani do pracy w punktach recepcyjnych. Musieliśmy koordynować tam działania i kierować zespołem, chociaż nie każdy czuł się na siłach i miał ku temu predyspozycje – mówi Orłowski.

Dodaje też, że odbywało się to przy niewspółmiernym do wyzwań dodatku finansowym i powodowało problemy z rozliczaniem godzin. Wśród nieodpowiednich warunków w pracy wymienia też brak własnego biurka u pracowników rodzinnej pieczy zastępczej. Jak te zarzuty komentuje dyrekcja?

– Praca w punktach [recepcyjnych – przyp. red.] opiera się wyłącznie na dobrej woli i zaangażowaniu pracowników. Zaś co do wyposażenia lokalizacji Ośrodka w meble biurowe informuję, że jest ono uzależnione od danych możliwości lokalowych i przyjętego systemu pracy – twierdzi Katarzyna Fus.

„Milczący protest – brak słów” odbędzie się pod ratuszem dziś (26 maja) o godz. 16.