Ksiądz, który od prawie dekady pomaga Ukrainie dostał nagrodę

Chociaż działania ks. Puzewicza na rzecz Ukrainy zintensyfikowały się w 2022, czyli po wybuchu wojny, to jego pierwsze proukraińskie działania społeczne ruszyły prawie dekadę wcześniej - w lutym 2014 roku, bezpośrednio po Euromajdanie. Jedną z ówczesnych inicjatyw duchownego było wsparcie osób, których bliscy zginęli podczas antyrządowej Rewolucji Godności. Duchowny - materialnie i duchowo - wsparł wówczas wielodzietną rodzinę Andrija Dyhdalowicza z Sokolnik niedaleko Lwowa. Mężczyzna był w rodzinie jedynym żywicielem.

Następne solidarnościowe działania ks. Mieczysław Puzewicz uruchomił w tym samym 2014 roku, tuż po rosyjskiej aneksji Krymu. Organizował wówczas w Lublinie spotkania dla Tatarów Krymskich, wydał też dedykowaną im gazetę "Powrót", z której dochód trafił na pomoc Tatarom. Po zajęciu przez Rosję wschodnich regionów Ukrainy rozpoczął następne akcje pomocy. Za pośrednictwem organizacji Kościoła prawosławnego "Eleos" przekazywał, m.in. dary dla walczących na froncie. Jednocześnie organizował w Lublinie wakacyjne obozy dla młodych osób z Krymu i z okupowanego obszaru Doniecka i Ługańska.

Ale wybuch wojny rosyjsko-ukraińskiej spowodował, że Puzewicz zaczął działać z jeszcze większą mocą. Z jego inspiracji przy lubelskim Centrum Wolontariatu i na poksko-ukraińskiej granicy powstały wolontariackie Punkty Powitalne pomocy uchodźcom. Następnym krokiem było zorganizowanie stałego już modelu wsparcia. Dzięki "Domom Nadziei" - które ks. Mieczysław Puzewicz uruchomił już wcześniej z myślą o napływających uchodźcach z Bliskiego Wschodu - Ukraińcy mogli od ręki otrzymać dach nad głową. Wkrótce też duchowny opracował kompleksowy program integracji. Do dziś Ukraińcy mogą liczyć na pomoc przy zatrudnieniu, także w swoim zawodzie. Uchodźcy z Ukrainy korzystają też z bezpłatnej Szkoły Języka Polskiego i Kultury Polskiej, a najmłodsi - z miejsc w wolontariackim przedszkolu. Program zainicjowany przez ks. Puzewicza przewiduje też pomoc w usamodzielnieniu się uchodźców.

Odrębną ścieżką działań są projekty realizowane na terenie samej Ukrainy. Po wybuchu wojny ks. Mieczysław Puzewicz zaczął organizować transporty humanitarne z żywnością, środkami higienicznymi i chemicznymi, a także ze sprzętem medycznym i z agregatami prądotwórczymi. W 2022 i 2023 roku tiry dojechały, m.in. do Kijowa, Charkowa, Żytomierza, Iwano-Frankiwska, Lwowa, czy Drohobycza. Do Iwano-Frankiwska duchowny przekazał też busa, który miejscowej Fundacji im. Matki Teresy z Kalkuty pomaga w transporcie chorych i w dojazdach do pacjentów. Z inicjatywy ks. Puzewicza od roku ogromne wsparcie idzie też do Drohobycza, gdzie greckokatolicka Caritas diecezji samborsko-drohobyckiej podjęła się budowy szpitala dla ofiar wojny, wewnętrznych uchodźców i miejscowej ludności. W pomoc przy jego budowie i wyposażeniu ks. Mieczysław Puzewicz zaangażował również lubelskie firmy. Aktualnie szuka rozwiązań umożliwiających zamontowanie szpitalnej windy do transportu chorych między kondygnacjami. Należy dodać, że dodatkowo duchowny zainicjował szkolenia dla medycznej kadry szpitala. Spotkania odbyły się w lubelskich placówkach medycznych przy udziale polskich lekarzy.

Nagrodę ks. Mieczysław Puzewicz odebrał w symbolicznym dniu, tj. 24 sierpnia 2023 roku na Placu Zamkowym w Warszawie podczas obchodów Dnia Niepodległości Ukrainy organizowanych przez Ambasadę Ukrainy i Fundację Stand With Ukraine.

Ks. Puzewicz od ponad 40 lat zaangażowany jest w dzieła solidarności i pomocy osobom w potrzebie w kraju i za granicą. Od ponad 10 lat realizuje działania na rzecz Ukrainy za pośrednictwem Stowarzyszenia Centrum Wolontariatu i Stowarzyszenia Solidarności Globalnej, których jest założycielem.