Lekarze z Lublina wszczepili nowatorski implant w serce pacjentki, która nie mogła mieć zwykłego rozrusznika. Zdjęcia z operacji

Pierwszy zabieg tego typu przeprowadzono u 72-letniej pacjentki z napadowym blokiem przedsionkowo-komorowym trzeciego stopnia - zaburzeniem przewodzenia bodźców sprawiających, że serce się kurczy. Wszczepienie konwencjonalnego rozrusznika nie było u niej możliwe.

- Z powodu zaburzenia naturalnego przewodzenia impulsów elektrycznych z przedsionków do komór u osób z napadowym blokiem przedsionkowo-komorowym trzeciego stopnia mogą występować utraty przytomności. 72-letnia pacjentka wymagała implantacji stymulatora serca, ale ze względu na przebytą chorobę onkologiczną, radioterapię i mastektomię jej żyły nie były drożne. Nie było więc dróg, którymi można było wszczepić standardowy stymulator. System bezelektrodowy umożliwił naszemu zespołowi wykonanie skutecznej implantacji u tej chorej. W przypadku tej metody dostęp odbywa się przez żyły kończyny dolnej. Nierzadko jest to jedyne rozwiązanie dla chorych, u których nie ma innych dróg dostępu do serca. Dodatkowym plusem nowoczesnego systemu jest brak elektrod, co eliminuje ryzyko ich uszkodzenia i zmniejsza ryzyko infekcji. Jest to znacznie mniej inwazyjna metoda od metody kardiochirurgicznego naszywania elektrod – tłumaczy dr n. med. Dominik Wyszyński, kardiolog z Klinicznego Oddziału Elektrokardiologii USK Nr 4 w Lublinie.

Zobacz zdjęcia z tej operacji:

Okazuje się, że większość powikłań, jakie występują u pacjentów z rozrusznikiem, jest związanych nie z obecnością samego stymulatora, ale z elektrodami, które przeprowadzają impulsy ze stymulatora do serca.

- Elektrody te nieustannie pracują mechanicznie, przez co są narażone na uszkodzenia i w konsekwencji są podatne na infekcje. Stąd idea stymulatorów bezelektrodowych. Takie zabiegi wykonujemy na naszym oddziale od 2017 roku. Różnica między nimi a zabiegami przy użyciu najnowszego systemu jest taka, że stymulatory wszczepiane dotychczas pozostawały w sercu właściwie na stałe. Bez interwencji chirurgicznej nie było możliwe ich usunięcie po wyczerpaniu się baterii. Zaletą nowej metody jest to, że stymulator po zakończeniu swojej pracy jest w pełni usuwalny, a w jego miejsce można wszczepić nowy rozrusznik. Jest to szczególnie istotne dla osób młodych, które potrzebują tego rodzaju stymulacji – mówi prof. UM dr hab. n. med. Andrzej Głowniak.

Około 20-letnia osoba w ciągu całego swojego życia może wymagać nawet siedmiu wymian stymulatora.

- Z łatwością można wyobrazić sobie, jak trudne lub wręcz niemożliwe byłoby to w przypadku nieusuwalnych stymulatorów - dodaje profesor.

Zabieg jest małoinwazyjny. Przeprowadza się go z małego wkłucia przez żyłę udową. Sam stymulator ma postać niewielkiej kapsułki.

- Z uwagi na relatywnie większą od standardowej średnicę koszulek naczyniowych, które służą do dostarczenia poprzez układ żylny stymulatora wraz z narzędziami potrzebnymi do jego bezpiecznego umocowania wewnątrz serca, szczególne ważne jest precyzyjne uzyskanie dostępu do jednego z dużych naczyń żylnych – standardowo jest to żyła udowa. Dzięki zastosowaniu dostępu naczyniowego pod kontrolą USG minimalizujemy ryzyko powikłań związanych z tym etapem zabiegu. Po zabiegu koszulki te wraz z narzędziami są całkowicie usuwane i pozostaje tylko niewielka blizna w miejscu nakłucia w pachwinie – wyjaśnia lek. Katarzyna Wojewoda z Klinicznego Oddziału Elektrokardiologii USK Nr 4 w Lublinie.

Nowy układ stymulujący cechuje się też możliwością mapowania sygnałów elektrycznych serca przed implantacją oraz żywotnością porównywalną z konwencjonalnymi stymulatorami serca. W przyszłości urządzenie może być rozbudowane do przedsionkowo-komorowego bezelektrodowego układu stymulującego serce.