Noc św. Jana w Muzeum Wsi Lubelskiej. Baśnie o kwiecie paproci, wicie wianków i wspólne ognisko. Obejrzyj nasze zdjęcia

Noc Kupały, albo Świętojańska w Muzeum Wsi Lubelskiej przyciągnęła miłośniczki i miłośników kultury słowiańskiej. To najbardziej wyczekiwane wydarzenie, które odbywa się w najkrótszą noc w roku. W sobotę (22 czerwca) wszystko rozpoczęło się od baśni o kwiecie paproci i jej poszukiwania. Każdy prawdziwy fan i fanka słowiańskich wierzeń wie, że Noc Kupały, zwana tu Nocą św. Jana, nie może obyć się bez wicia wianków i puszczania ich na wodzie. Ozdobę na głowę można było upleść na specjalnie przygotowanym stanowisku.

Zobacz zdjęcia z Nocy św. Jana w Muzeum Wsi Lubelskiej

Widowisko „Wilia św. Jana” wykonał Zespół Obrzędowy z Hańska przy Zagrodzie z Janiszowa, a wspólne śpiewanie zapewnił Zespół Śpiewaczy „Rola” z Motycza. Najkrótsza noc w roku zakończyła się wspólnym ogniskiem.

Noc Świętojańska zwana także nocą Kupały, kupalnocką, czy kupałą. Uroczystość nazywana jest także sobótką. To dawne, słowiańskie święto wiązano z letnim przesileniem Słońca. Jego głównymi bohaterami były kiedyś żywioły: wody i ognia. Wierzono, że mają one oczyszczającą moc. To było również święto miłości, płodności, słońca i księżyca, ale także... czas walki dobra ze złem.

Podczas wigilii św. Jana zebrane zioła (liście łopianu, gałązki czarnego bzu, rozchodnik, jaskier czy dziewannę), które nie zostały spalono w ogniskach, zabierano do domów. Zatykano je w strzechy chat, obór i stodół. Wierzono w ich magiczną moc. Miały chronić mieszkańców.