Dziennikarz nie polityk!

Podobnie jak moja koleżanka dziennikarka z jednej z lubelskich redakcji, jestem skonfundowany jednym z ostatnich programów TVP Lublin, który prowadził sam dyrektor ośrodka telewizyjnego.

Moja konfuzja jest tym większa, że jest to dziennikarz z wieloletnim doświadczeniem, w swojej dotychczasowej karierze dziennikarskiej starający się zachować profesjonalizm. Tymczasem próba „szorowania” zaproszonym do studia widzem po podłodze to wyraz braku jakiegokolwiek profesjonalizmu.

Panie Dyrektorze, niech się Pan zastanowi, po co zaprasza Pan do studia widzów? Czy po to, żeby nimi gardzić, bo ma Pan inne poglądy? Czy to jest standard dziennikarstwa? Czy naprawdę uważa Pan, że politycy bez Pana pomocy nie poradzą sobie w starciu z młodym człowiekiem, który chciał im zadać pytanie? Czy Pana rolą jest krytykowanie i obrażanie widza chcącego wziąć udział w dyskusji?

Widz, a tym bardziej młody człowiek, ma prawo zadać nawet najgłupsze pytanie, aby tylko nikogo ono nie obrażało. Pan zaś ma stać po jego stronie, bo to dla niego robi Pan program, a nie dla polityków koalicji bądź opozycji. To nawet w biurze partyjnym nie obraża się ludzi o odmiennych poglądach, a co dopiero w telewizji i to publicznej. Jak mają się zachowywać inni dziennikarze, skoro ich dyrektor wyznacza im takie, a nie inne standardy.

Każdy ma prawo do swoich poglądów politycznych, dziennikarz również. Dziennikarz jednak jest zobowiązany do zachowania choćby pozorów obiektywizmu. Poglądy w telewizji należy zostawiać na „make-upie”, Panie Dyrektorze.