Godność

Czasy są ciężkie, a media doskonale uświadomiły Polakom, że za bardzo przyzwoite pieniądze, przynajmniej przez cztery lata, można się nieźle ustawić. Nie tylko bezkarnie łamać przepisy ruchu drogowego i większość innych, pić w pracy i pleść wykluczające się wzajemnie androny. Można dodatkowo wykupić na kuzyna atrakcyjne działki, usadzić kogoś w radzie nadzorczej i zorganizować parę etatów w spółkach skarbu państwa lub administracji. Można dostać bez kłopotu kredyt, polatać po świecie i być przyjmowanym(ą) z honorami przez lokalne władze.

Warto? Bezsprzecznie. Rzadko się bierze pod uwagę, że większość tych, których się obsłuży, pamięta o tym tak długo, jak długo to im wygodne, a ten "głupi, przypadkowy naród" nie składa się z naiwniaków i najczęściej doskonale pamięta kto, z czego i dlaczego zasłynął. Inna sprawa, że my - wyborcy, czyli ci, którzy uważają, że głosowanie to powinność obywatelska, dziwnym trafem wybieramy ciągle tych samych, upewniając ich w słuszności wyboru życiowego etatu.

Poseł do Sejmu Rzeczpospolitej, czyli osoba godna wyboru, w celu stanowienia i poprawiania praw obywateli, nie może być kimś przypadkowym. Jak traktuje się mnie - głosującego w sprawie dobra mojego kraju obywatela, jeśli proponuje mi się wybór między znanym sportowcem a zdolnym dwudziestotrzylatkiem? Co oni mogą wiedzieć o prawie w ogóle i jego stanowieniu - w szczególności? Takie propozycje poniżają moją godność - coś, co dzisiaj, w obliczu braku pracy i deprecjacji wszelkich wyższych wartości, tanieje w oczach.

Jeśli ktoś, w mojej obecności, poniża moją żonę czy członka mojej rodziny, może w ostateczności - dostać... Tutaj - wręcz przeciwnie. Nie dostanie. Mojego głosu. Co to zmieni? Nic w moim poczuciu godności.

Codziennie rano najświeższe informacje z Lublina i okolic na Twoją skrzynkę mailową. Zapisz się do newslettera!