Jestem za, a nawet przeciw

Krzysztof Żuk zdecydował się na utworzenie specjalnej skrzynki mailowej dialogu społecznego, gdzie każdy lublinianin może zgłosić sprawę, którą uważa za problematyczną i z którą ratusz powinien się uporać. I cieszy mnie to, i smuci. Cieszy, dlatego że w końcu można odczuć, że prezydentowi miasta na czymś, a właściwie na kimś, zależy. Poprzednicy obecnego włodarza, poza okresem wyborczym, raczej unikali kontaktów z mieszkańcami. Cieszy mnie więc, że obecny prezydent nie mówi o dialogu, ale po prostu rozmawia z ludźmi.

Po dłuższym zastanowieniu przychodzi jednak taka oto refleksja: czy skrzynka dialogu społecznego byłaby potrzebna, gdyby wszyscy magistraccy urzędnicy wywiązywali się jak należy ze swo-ich obowiązków? No bo, czy to aż do prezydenta miasta trzeba zgłaszać, że na ul. Jutrzenki wiszą jeszcze plakaty wyborcze? Czy to prezydent ma brać drabinę i je zdejmować? Czy prezydent ma sprzątać zaniedbane skwery i łatać dziury w jezdniach? Jeżeli takie sprawy trzeba zgłaszać aż do włodarza miasta, to po co tych kilkuset pracowników ratusza? Po co Straż Miejska, której zadaniem jest mieć oczy szeroko otwarte nie tylko na babcie handlujące pietruszką?

Jakość prezydentury zależy od fachowości i sprawności urzędników. Rolą prezydenta jest więc tak dobrać sobie kadrę, by móc w spokoju pracować nad strategią i rozwojem miasta, a bieżące nim zarządzanie powierzyć w ręce kompetentnych współpracowników. Skrzynka dialogu społecznego powinna być ostateczną instancją, do której odwoła się mieszkaniec miasta.

Życzę więc, Panie Prezydencie, jak najmniej pracy przy skrzynce dialogu społecznego, ale żeby tak było, to proszę o więcej krytycyzmu wobec podległych pracowników.

Codziennie rano najświeższe informacje z Lublina i okolic na Twoją skrzynkę mailową. Zapisz się do newslettera!