Karuzela cenowa leków z refundacją

Chorzy są zaskakiwani co kwartał. Raz leki, które biorą, są tańsze, a innym razem droższe. A różnice są kosmiczne, np. na najnowszej liście cena leku Ceglar, zapobiegającego zakażeniom po przeszczepach, spadła ze 122 zł do 3,20, a jednocześnie Sperat poszedł w górę o 220 zł. Jeszcze w lipcu i w sierpniu kosztował 9 zł.

Czytaj też: Jedni mniej zapłacą za swoje leki, ale dla pacjentów onkologicznych ceny poszły w górę

Sam mechanizm zmian jest dość skomplikowany. To nie jest tak, że minister zdrowia decyduje: teraz ulżymy chorym po operacjach i przeszczepach, a za kwartał lżej będą mieli chorzy na nowotwory. Ministerstwo zdrowia wprowadza lek na listę na wniosek podmiotu odpowiedzialnego (producenta, importera leku).

Wniosek analizuje Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji i przekazuje do Komisji Ekonomicznej, która prowadzi negocjacje z producentem (importerem) w zakresie ustalenia urzędowej ceny zbytu i refundacji leku. Dopiero po przejściu tej całej procedury minister podejmuje decyzję o umieszczeniu specyfiku, bądź nie, na liście leków refundowanych. Co to wszystko znaczy? Tak naprawdę, my chorzy, jesteśmy zdani na łaskę koncernów farmaceutycznych. To one dyktują ceny. Nam pozostaje jedynie płacić.

Skoro tak, to powinniśmy baczniej przyglądać się tzw. tańszym zamiennikom. Dobrze, że farmaceuci zostali zobowiązani do informowania pacjentów przychodzących do apteki z receptą, że mogą zapłacić taniej za lek, który ma taki sam skład chemiczny i wartość terapeutyczną. O ile, oczywiście, taki jest. Choć z tym bywa jeszcze różnie. Kiedy stoję w kolejce w aptece, słyszę czasami, jak starsze panie przy okienku pytają, czy mogą dostać tańszy zamiennik. Aptekarz informuje, choć w zasadzie powinien to zrobić bez pytania.