Korek w głowie

Oto kandydaci zaprezentowali swoje pomysły na rozwiązanie problemu miejskich korków. I jak czytam, to widzę, że co propozycja to bardziej trafna. Nikt jednak chyba z pomysłodawców nie zastanawia się nad materializacją swoich idei. Grunt to a priori rzucić jakieś nośne hasło, np. parkingi typu "P+R", czyli "parkuj i jedź".

Świetny pomysł, ale nie dla Lublina. Lublin nie jest bowiem na tyle dużym miastem, by tego typu rozwiązania się sprawdziły. Do kogo bowiem je zaadresować? Mieszkańcy miasta swoje parkingi mają pod blokami, więc nawet nie muszą się z nich ruszać. Co za różnica, czy zostawią samochód pod blokiem, czy na parkingu "P+R". Wszak do metra im bliżej nie będzie, a przystanki autobusowe są wszędzie.

Jeżeli natomiast chodzi o kierowców spoza Lublina, to na światłach będą woleli stać we własnym aucie niż w autobusie, a odległość do pokonania i tak nie jest sama w sobie porażająca. Weźmy kolejny ciekawy pomysł jednego z kandydatów na prezydenta - buspasy. Chcąc podsumować ten zamysł, wystarczy zestawić liczbę kilometrów lubelskich dróg z liczbą kilometrów dróg o więcej niż dwóch pasach ruchu w jedną stronę.

By wprowadzić buspasy należy bowiem mieć dość szerokie ulice, a tych w Lublinie jest jak na lekarstwo. Jeżdżenie buspasem w tę i z powrotem al. Solidarności głębszego sensu nie ma. Wydzielenie zaś choćby jednego pasa dla autobusów na drodze o dwóch pasach ruchu w jedną stronę korki spotęguje, a nie zniweluje.

No i w końcu najlepszy z pomysłów, czyli namówienie mieszkańców Lublina, by w drodze do pracy korzystali z rowerów. Niby same zalety, bo to i tanio i zdrowo. Ale o wątpliwym realizmie tej idei nikogo przekonywać nie trzeba. Tego typu pomysły mogą świadczyć o tym, że kandydat ma totalny korek koncepcyjny. Może więc niech wszyscy kandydaci wsiądą na rowery i trochę się przewietrzą, nabierając jednocześnie bardziej realnego podejścia do rzeczywistości.