Koronawirus wśród pielęgniarek. Bernarda Machniak: W naszą pracę wpisane jest ryzyko zawodowe

Ile mamy zakażeń koronawirusem wśród personelu pielęgniarskiego na Lubelszczyźnie?
Tydzień temu było to piętnaście przypadków. Z kolei na kwarantannie przebywało 68 osób z woj. lubelskiego. Najnowsze dane są właśnie zbierane, poznamy je w ciągu kilku dni. Z tego co wiem, to cztery osoby z zakażeniem zostały już uznane za ozdrowieńców, ale na pewno przez ten czas doszły nowe zakażenia. Chory personel pielęgniarski przebywa głównie w izolatoriach. Natomiast osoby objęte kwarantanną są w większości w swoich domach. Tylko osiem z nich odbywało kwarantannę w warunkach szpitalnych. Źródłem zakażenia u pielęgniarek był głównie kontakt z chorym na koronawirusa pacjentem. Co okazywało się dopiero po otrzymaniu wyników testów laboratoryjnych.

Na początku epidemii spora część pacjentów nie przyznawała się, że wróciła z zagranicy albo miała kontakt z osobą chorą.

Mam wrażenie, że praca pielęgniarek została teraz bardziej zauważona?
Praca pielęgniarki i położnej w czasach epidemii jest bardzo trudna, bo jesteśmy osobami najbardziej narażonymi na zachorowania. Nie uciekamy od odpowiedzialności za pacjenta i od wykonywania świadczeń zdrowotnych. Nie słyszałam do tej pory, żeby pielęgniarki szły na zwolnienia lekarskie w obawie przed zakażeniem. Chyba, że są w grupie ryzyka (z chorobami płuc lub po leczeniu onkologicznym) albo korzystają z opieki nad małymi dziećmi. Można liczyć na naszą pomoc w szpitalach czy przychodniach, mimo że same możemy stać się wkrótce pacjentkami. Zdajemy sobie z tego sprawę, bo w naszą pracę wpisane jest ryzyko zawodowe, stąd też zachorowania wśród pielęgniarek.

Z jakimi problemami zmaga się teraz wasze środowisko?
Borykamy się z wieloma problemami, ale aktualnie największym z nich jest utrudniony dostęp do środków ochrony indywidualnej, bo każdy oszczędza na „gorsze czasy”. Chociaż pracodawcy zapewniają nas, że mają na ten moment wystarczający zapas sprzętu, trudno jednak powiedzieć czy nie zabraknie go przy większej zachorowalności na koronawirusa. A co jeśli zabraknie sprzętu? Kodeks pracy mówi, że pielęgniarka może odmówić pracy bez zabezpieczenia w środki ochrony indywidualnej. Ale jest też druga strona medalu, bo przecież jesteśmy grupą zawodową, która powina zapewnić opiekę pacjentom w tym trudnym czasie. Wydaje mi się, że takie dylematy na pewno są przed nami. O ile nie ma problemu z maseczkami, przyłbicami, czy kombinezonami w szpitalach jednoimiennych, SOR-ach czy na oddziałach zakaźnych, to już gorzej jest na innych oddziałach szpitalnych. Pielęgniarki zgłaszają, że te środki ochrony indywidualnej są wyliczane i reglamentowane. Czy ta oszczędność wyjdzie nam na dobre?

Jak pani odniesie się do tego, że pielęgniarka powinna ograniczyć obecnie swoją pracę do jednego miejsca udzielania świadczeń?
Praca na jednym etacie jest trudnym tematem. Osoby pracujące na kilku etatach podjęły taką decyzje w związku z niskimi płacami w ochronie zdrowia. Uważam, że ograniczenie pracy powinno dotyczyć wszystkich zawodów medycznych, a nie tylko pielęgniarek i położnych. Pytanie, czy system ochrony zdrowia jest na to przygotowany i da radę zabezpieczyć ciągłość pracy.