Kto za tym stoi?

Kiedy byłem pracownikiem TVP, zdarzyło mi się, po wyjściu z gabinetów dyrekcji, natknąć się w sekretariacie na wchodzącą właśnie naszą posłankę, panią Izabellę Sierakowską. Dojrzała mnie, zaszczyciła uśmiechem, zawołała po imieniu i po chwili gaworzyliśmy o różnościach. Od tej chwili, początkowo z rozbawieniem, a potem z coraz większym niesmakiem, obserwowałem, jak większa część firmy kombinuje: "Kto go niesie?".

Od kiedy pamiętam, niosą mnie moje, nie histerycznie zgrabne, ale za to solidne, nogi. Położenie mało komfortowe, bo nie zawsze ma się na prezenty pod choinkę, ale jednak "zdrowie najważniejsze!", w tym - zdrowie psychiczne. Tajemnica powyżej opisanego zdarzenia zawiera się w prostej zależności: swego czasu, w I LO im. Stanisława Staszica w Lublinie, ja byłem jeszcze uczniem, a pani Izabella - już profesorką.

Reakcja otoczenia była jednak też zrozumiała. W naszym kraju trzeciego świata (bo tylko w takich kasta urzędnicza zarabia więcej niż pracujący w gospodarce i usługach) niewiele da się "załatwić", jeśli nie ma się gdzieś kogoś dobrze posadowionego, a jego interesy nie są przypadkowo zbieżne z naszymi chwilowymi potrzebami. Za każdą, pozornie nawet niewiele znaczącą, decyzją musi "ktoś stać".

Zaplanowano niedawno wybudowanie kolejnego odcinka naszych autostrad, łączącego Legnicę z graniczną Lubawką. Plan był zdecydowanie na wyrost, bo od Lubawki Czesi w ogóle nie planują budowy jakiejkolwiek poważnej drogi. Władze naszych przedsięwzięć gospodarczych zdecydowały jednak, że owej autostrady donikąd nie będzie, i środki przerzuciły na dokończenie obwodnicy Warszawy. Jakiż podniósł się zgiełk! Zapowiedziano blokowanie dróg, protesty pod urzędami i inne festyny. Ciekawe, który z miedziowych sołtysów Legnicy ma w górach chatę, do której dojeżdżanie zwykłą drogą już mu się znudziło?