Nie ma na co czekać

Tuż przed wybuchem pierwszych starć drugiej wojny światowej, kasta polityczna nawoływała do "umiaru" i "nieprowokowania przeciwnika". "Czekać" - takie było zalecenie. Kilkanaście dni później, kiedy hitlerowcy orali już polską ziemię gąsienicami czołgów, z drugiej strony uderzyli Sowieci. "Nie podejmować walki z wojskami sowieckimi. Czekać" - brzmiały rozkazy. Wydający owe bezsensowne polecenia nie mieli już nic do powiedzenia, kiedy w Brześciu nad Bugiem wojska obu agresorów świętowały klęskę Polski, a kilka miesięcy później lasy Katynia, Miednoje i Piatichatki kamieniały ze zgrozy nad niebieskimi czapkami morderców.

Bezruch prześladuje politykierów już za długo. W Iraku, na Bałkanach, w Syrii, Czeczenii, bandyci mordują słabszych i niewinnych, bo chcą więcej dla siebie. Reakcją "sprawiedliwych" jest: "Czekać". Na co? Aż drań zrozumie, że źle czyni? Nie zrozumie, bo jest prymitywem. Sprytnym, bo sprawił, że wybrali go jego współplemieńcy. Teraz im się odwdzięczy, okradając ich i zabijając. W tym samym czasie "wielcy" tego świata będą "obserwować z niepokojem" i redagować kolejne komunikaty.
Walczący o swoje prawa zablokowali główne, kijowskie lotnisko Boryspil, by bandyci nie uciekli sprawiedliwości. Z drugiego lotniska - Żuliany, co dziesięć minut startują prywatne samoloty, wywożąc dzieci, pieski, kochanki i walizki brylantów do Londynu. Co na to Londyn? Pewnie cieszy się, że przybywa mu brylantów.

Czy to mordercy i bandyci są tacy sprytni i zdeterminowani, że osiągną zawsze i wszędzie swoje cele? Nie. To ludzie zajmujący się polityką nie potrafią, lub nie chcą działać dla dobra wspólnego.

Potępiamy Izrael zakonsekwentne stosowanie "uderzeń wyprzedzających" i likwidację bandytów zagrażających jego obywatelom. Spójrzmy na efekty, pozycję tego państwa i determinację narodu, i przestańmy się czepiać. Nie chcę radykalnych rozwiązań. Byłem, jestem i umrę pacyfistą. Skończyła mi się tylko definitywnie tolerancja dla darmozjadów.