Pamięć wygodna i niewygodna

Odwołano pokazy filmu „Wołyń” w Kijowie. Ci, którzy o tym zadecydowali, tłumaczyli swoją decyzję obawą o możliwość rozruchów. Czyli - Ukraińcy, wzburzeni obejrzanym na własnym ekranie fragmentem własnej historii, choć nie we własnym filmie, ruszyliby ulicami, demolując własną stolicę? Trąci demagogią? Przepraszam, czy w tamtym zdaniu jest jakiś element fałszu, czy choćby przekłamania? Od historii i pamięci nie da się uciec. Jeśli nawet usilnie będziemy się starali coś wymazać, inni będą to pamiętać.

Hitlerowcy, zwani też nazistami, wymordowali znaczną część populacji Europy i przedstawicieli jej narodowości, licząc w tym Żydów, których owa Europa zasymilowała wiele wieków wcześniej. Żyją jeszcze ci, którzy doskonale to pamiętają, a inni, młodsi, nieuciekający od historii, poznają fakty z przeszłości. I co? Amerykanie, kiedy działania wojenne jeszcze trwały, zadecydowali o odbudowie Niemiec i postawieniu na ten naród i kraj w grze o równowagę na kontynencie. Pominąwszy ostatnie, populistycznie podbudowane decyzje, Niemcy przez lata przyjęli setki tysięcy Turków, dawali schronienie „obcym rasowo” i wspierali wiele europejskich krajów za pośrednictwem banków prowadzonych przez żydowskich finansistów. Coś się stało z ich pamięcią? Raczej nie, a jeśli nawet - reszta świata doskonale pamięta okropności pierwszej połowy lat czterdziestych dwudziestego wieku.

Dlaczego Ukraińcom nie można pokazać filmu „Wołyń”, który przecież nie kłamie? Według mnie najbardziej wstrząsającą sceną jest mordowanie Ukraińca i jego żony - Polki, przez Polaków. Nie wolno tchórzyć w obliczu prawd dla siebie niewygodnych. Trzeba je poznać, winnych ukarać i żyć dalej z myślącymi podobnie. Nienawiść jest najgorszą z chorób. Celowe nią zarażanie - najgorszą z win.