Samosie

Praktyka często weryfikuje teorię. Wielokrotnie namawiano Polaków do "brania spraw we własne ręce". Parę razy odniosło to pozytywny skutek, ale głównie wtedy, kiedy owych rąk była raczej para niż miliony. Narodowe zrywy, po osiągnięciu powodzenia, więdły w obliczu partykularnych interesów.

Ogólnie rzecz biorąc, działamy sami, kiedy wyczerpiemy wszelkie możliwości wyegzekwowania działania nawet od tych, którym za to płacą. Nie jestem fanem samosądów, ani rozstrzygania sporów przy pomocy sztachety, ale czasem cierpliwość się kończy. Z pełnym cichej satysfakcji rozbawieniem powitałem pojawienie się na samolubnie parkujących samochodach nalepek komentujących. Wydrukowane słowa do cenzuralnych nie należą, co chwali się średnio, ale mniej dosadne do matołów, grodzących wjazdy i chodniki, nie trafiają.

Brak kultury pomysłodawców nalepek jest pozorny. Druczki są dosadne, ale nie niszczą samochodów. Ich obecność na pojeździe, w połączeniu z miejscem postoju, dobitnie świadczy o właścicielu maszyny, ale są one usuwalne, choć nie bez chwili starania. Wściekłym "oblepionym" polecam specyfik w sprayu, zwany swojsko "debonderem", który w kilka sekund rozmiękcza klej, choć do najtańszych nie należy.

Zaprzestania praktyk parkowania byle jak nie podnoszę, bo to strata czasu. Tak oto porządek na miejskich ulicach zaczynamy robić sami. Proponuję także, abyśmy sami zrobili sobie jakąś ogólnopolską telewizję, bo państwowa od paru dni klepie na okrągło o propozycjach Katowic, Gdańska i Wrocławia w sprawie ESK, a o nas - cisza. Idąc dalej - spróbujmy oczyścić sami sobie Zalew Zembrzycki, zainstalujmy monitoring na lubelskich osiedlach i w Okunince, posprzątajmy zaśmiecone ulice, zdemontujmy koszmarne szyldy.

Demagogia? Sam wymyśliłem!