Suplementy

Emitujące reklamy publikatory zalewają nas promocją piguł, syropów i herbatek, które określają "suplementami diety". Według owych reklam, życie bez garści farmakologicznych dodatków jest niemożliwe. Dzieci nie zdołają przeżyć dnia bez wzmacniającego batonika, a starsi..., no może nie przy stole. Nie wiem, jakim sposobem te głupoty trafiają do przekonania szerokim rzeszom, chociaż historia uczy, że w nie takie bzdury ludzie wierzyli. Amerykanie wydają miliardy dolarów na to, co im poleci telewizja, a my przecież nie możemy być gorsi. Żyję już prawie pół wieku, w rodzinie i wśród znajomych mam ludzi żyjących 90 lat, i żadna z tych osób nigdy wcześniej nie słyszała o cudownych zestawach witamin, odmładzających jogurtach i likwidujących cellulitis herbatkach. Twierdzą, że żyją długo i pogodnie, bo od dzieciństwa używali pełnotłustego masła, smalcu i mięsa. Wędliny robiono w Polsce zawsze dobre, jarzyny bez chemii, a suplement golonki nalewany był do zupełnie innych naczyń niż te w telewizji.

Rozważania o suplementach dopadły mnie z powodu wyborów i kompletnego zaśmiecenia miasta. Pojąłem otóż, że to, co widzimy na płotach, słupach i ścianach, to suplement folkloru. Dla nas, mieszczuchów, to dodatek zbędny, ale urozmaicający codzienną szarość. Dla grupy tych, którzy dodatkowo rozumieją to, co jest powypisywane obok kolorowych twarzy, to powód do zabawy w drodze do pracy. Widzimy kandydatów do Nobla, wiedzących jak zlikwidować bezrobocie, zwabić inwestorów na ugory lub zrealizować potężne inwestycje bez pieniędzy. "To jest taki SPAM, prawda?" - zapytał mój młodszy syn, patrząc na walającą się w błocie twarz lidera do sejmiku. Oczywiście! My natomiast jesteśmy antySPAMowym oprogramowaniem, tylko w następną niedzielę trzeba zaznaczyć "enter".