Zabawki pastuszków

Z doświadczenia wiem, że bycie prezesem nie oznacza szwendania się po bankietach i przyjmowania czterech ślicznych asystentek dziennie. Oznacza szybkie podejmowanie decyzji i ustawianie pracy w obliczu urlopów sprzątaczek. Nie wiedzą tego pastuszki, których wujek umieszcza na prezesurze państwowej spółki. Powierzanie komuś gospodarowania nie swoimi pięciuset milionami, bez pojęcia o tych faktach, jest chore. Nie może znać się na rozsądnym rządzeniu w takiej skali ktoś, kto tylko głosował za budową „Orlika” w powiatowym mieście. Nie może burmistrz Pcimia (przy całym szacunku dla pcimian) być szefem Orlenu! Nie może i nie powinien!

Nie u nas. Powstanie spółka do budowy drewnianych domów dla Polaków. Bez badań dostępności materiałów, technologii, czy prognoz finansowych. Kuzyni wujka, już w niej zatrudnieni, dostaną na rozruch 560 milionów złotych. Takiego przekrętu nawet kornik drukarz by nie wydrukował. Kiedy już się rozkurzy całą kasę, powie się parę zdań o recesji na rynku i tyle. Nie po to się chodziło po posiłki dla prezesa, żeby się narobić.

Państwo zakupi od Tadeusza Rydzyka „zbiory do muzeum Pamięć i Tożsamość” za blisko dziewięćdziesiąt milionów złotych. Oznacza to, ni mniej, ni więcej, że pamiątki, które redemptorysta i jego kumple otrzymali za darmo, sprzedadzą teraz za państwowe pieniądze, w imię służby Ojczyźnie.

Gdybym ja dysponował takimi pieniędzmi na przedsięwzięcia kulturalno-historyczne, natychmiast przekazałbym ich część Krzysztofowi Łukaszewiczowi, z przeznaczeniem na świetny i dofinansowany film o Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Kolejne zabawki małego Tadzia spod Olkusza to nie jest inwestcja godna jednego z największych państw europejskich.

Można być sędzią i w roztargnieniu zabrać z lady nie swoje pięćdziesiąt złotych. Nie można gwizdnąć narodowi dziesiątek milionów i udawać, że nic się nie stało. Świetny „wałek”! Warszawscy, przedwojenni „farmazoni”, sprzedający przyjezdnym Kolumnę Zygmunta, mogliby ojcu dyrektorowi buty czyścić! Po wielokroć pałaliśmy oburzeniem w sprawach korupcyjnych różnych poprzednich władz, ale wtedy przynajmniej ktoś udawał uczciwego i krył kolegów, a teraz? Świetna zmiana!

O czym my tu jednak dywagujemy, jeśli nawet prezydent najpotężniejszego światowego mocarstwa zachowuje się jak dureń? Się chciało, to się ma. Niech żyje demokracja!