Epopeja górek czechowskich

Trwa ona już praktycznie 20 lat, a teren górek jak był, tak pozostał zdewastowanym terenem zieleni w centrum miasta. Otoczyła go ze wszystkich stron zabudowa miejska, w tym nowe wyremontowane drogi - ulice Poligonowa i Zelwerowicza, a w środku pozostał zarośnięty chwastami (przepraszam wszystkich znawców flory za to określenie) teren, z kilkoma dziko wydeptanymi ścieżkami.

I choć lubię takie miejsca, wielokrotnie przemierzałem górki czechowskie wzdłuż i wszerz, to moim dzieciom nie pozwoliłbym na samotne spacery w tym rejonie. A jest to przecież naturalne miejsce rekreacyjne dla mieszkańców sąsiadujących z nim osiedli. Miejsce, które de facto jest martwe, zupełnie niewłączone w przestrzeń miejską.

Przeraża mnie przede wszystkim to, ile czasu trwa już dyskusja na ten temat. Z jednej strony są bowiem pomysły, aby ten teren w całości utrzymać w jak najbardziej naturalnym stanie, tworząc tam część Ogrodu Botanicznego. Na taki pomysł nie ma natomiast pieniędzy. Z drugiej, kolejni właściciele próbują uzyskać zgodę na wykorzystanie jego części na tereny komercyjne - wcześniej centrum handlowe, a obecnie osiedle mieszkaniowe, a w pozostałej części obiecują urządzić tereny parkowo-rekreacyjne. Za każdym razem, gdy dochodzi już do jakiegoś porozumienia w tej sprawie z władzami miasta, pojawia się grupa przeciwników, którzy rękami i głosami radnych wyrzucają go do kosza.

Nie mam sentymentu do dzikości tego terenu. Wręcz przeciwnie, wolałbym, aby w końcu został sensownie zagospodarowany. Szczytem marzeń byłoby, aby w całości pozostał terenem zielonym, edukacyjno-rekreacyjnym, ale obawiam się, że takiego scenariusza nie dożyję. Warto więc znaleźć i zgodzić się na kompromis, dzięki któremu ja i inni mieszkańcy sąsiadujących osiedli będą mieli w pobliżu miejsce do spacerów, a nasze dzieci i wnuki bez problemów i strachu pójdą tam na rower lub rolki. Zakończmy tę epopeję.

INFO Z POLSKI - przegląd najciekawszych informacji ostatnich dni w kraju