Gdy stopnieją śniegi...

Ale wiem, że jak co roku połowę radości z marcowego ciepełka i coraz dłuższych dni popsuje mi widok tego, co się spod śniegu wyłoni. Po aferze z komiksem o Chopinie nie mam odwagi określić tego najwłaściwszym moim zdaniem słowem, więc napiszę jak w szkolnym wypracowaniu: wyłoni się brud i śmieci. Pety, stare bilety, psie odchody, papiery.

Jeszcze gorzej będzie na "terenach rekreacyjnych". Kilka dni temu miałem już tego przedsmak. Z zadbanej, czystej uliczki skręciłem do lasu. Wystarczyło dosłownie kilkanaście kroków, bym znalazł się wśród butelek po wódce, puszek po piwie, dziurawych wiader, starych butów, prezerwatyw i innych osobliwości. To wszystko czeka na nas podczas pierwszych wiosennych spacerów. A wtedy zaczną się narzekania na służby miejskie. Narzekania, że "ktoś" powinien to posprzątać. Powinien, oczywiście. Ale przede wszystkim "ktoś" nie powinien robić takiego… - tu znowu dyplomatycznie zmilczę.

Wiem, że są poważniejsze problemy niż pozimowe brudy. Choćby ubóstwo. Według ogłoszonego w poniedziałek raportu pozarządowych organizacji "Anti-Poverty Network" i "Social Watch", ok. 13 milionów osób w Polsce ma bardzo poważne trudności finansowe. 13 milionów, czyli co trzeci mieszkaniec naszego kraju. A dwa miliony żyją w skrajnej biedzie. Co najgorsze, przybywa tych, którzy nie są w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb materialnych. I to nie dlatego, że im się nie chce, tylko po prostu nie mają żadnych możliwości. Pracują, ale ich zarobki nie wystarczają nawet na bardzo skromne życie. Mimo że są wykształceni i mają dyplomy. Dyplom to dziś standard. Według raportu, bez dyplomu czasem nie można dostać pracy magazyniera.

Nie mam pojęcia, jak odwrócić ten trend. To zadanie dla ludzi, którzy mieli odwagę zostać posłami i samorządowcami. Nie mam też pojęcia, czy wiosna w mieście i w lesie może wyglądać inaczej. Przypuszczam jednak, że łatwiej uzdrowić ekonomię niż przeorać ludzką mentalność.