H jak handel

We współczesnym handlu zasadę tę należy raczej określić jako: kupuj tanio i sprzedaj tanio, ale w dużych ilościach. Dynamika rozwoju transportu, masowość produkcji, znoszenie barier handlowych, umożliwiają szybkie i stosunkowo tanie przemieszczanie się mas produktów. Trudno więc uzyskiwać nadzwyczajne jednostkowe marże tylko dzięki temu, że przewieziemy towar z jednego miejsca w drugie. Masowość konsumpcji spowodowała natomiast masowe zapotrzebowanie na tani i łatwo dostępny produkt.

Odpowiedzią na te zmiany stały się sklepy wielkopowierzchniowe. Możemy utyskiwać, że przez nie upadł drobny handel, że zginęły małe osiedlowe sklepiki, że giną targowiska. Przeciwdziałanie tym zjawiskom jest jednak czystą donkiszoterią. To walka z minionym czasem i próba odwracania biegu czasu. To tak, jakbyśmy walczyli z komputerami, tęskniąc za maszynami do pisania lub z samochodami, bo żal nam koni i dorożek.

Handel był też zawsze na celowniku władzy, która szukała w nim dochodów także dla siebie. Skoro ludzie tak chętnie wydają pieniądze na różne towary, to może warto część z tego „uszczknąć” dla siebie. Myto, opłaty za prawo składu, cła, podatki obrotowe, VAT, podatki od powierzchni handlowej, to wszystko metody opodatkowania handlu. Im staje się on bardziej powszechny i masowy, tym łatwiej zasilić z niego kasę państwową.

Państwo powinno więc być głównym orędownikiem handlu, jeśli myśli o swoich własnych interesach. A podatki trzeba tak nakładać, aby upuścić trochę krwi, ale nie doprowadzić do choroby lub śmierci „pacjenta”. Nie zakładajmy więc, że nowy podatek od powierzchni handlowych zrobi jakąkolwiek krzywdę sklepom wielkopowierzchniowym. To tylko metoda na wyciągnięcie dodatkowych pieniędzy z naszych kieszeni.