Janosik wiecznie żywy

W każdej legendzie jest cząstka prawdy. Cząstka to drobny element. Ziarno na pustyni, atom w przestrzeni. Nawet jeśli ta cząstka jest częścią, to nadal reszta jest kłamstwem, dopowiedzeniem, marzeniem. Janosik - dobry rozbójnik, który zabierał bogatym i rozdawał biednym. Równość społeczna, przeciwdziałanie niesprawiedliwości, zły bogaty, dobry biedny i niezłomny stróż, który stoi na straży prawdziwych wartości. Ależ to piękne…

Jaka jest całość? Dezerter, herszt zbójów grabiących kupców, dyliżanse pocztowe i inne przypadkowe osoby, aby dobrze się bawić, obdarowywać dziewczyny i lokalnych notabli zapewniających opiekę. Na koniec, aby bronić swojej skóry obwinia kolegę z bandy o morderstwo, za które jest sądzony.

Opowiadam bajki? Tak, aby przypomnieć oryginał, gdyż wkoło jest wiele kopii. Słyszę je wciąż na nowo, inaczej ubrane w słowa, inaczej przedstawiane, ale wciąż takie same. Oparte na legendzie i cząstce prawdy w niej zawartej. Jeśli ograbimy bogatych i rozdamy biednym, to świat będzie lepszy i sprawiedliwszy. Wystarczy posłuchać, co głosi część tzw. lewicowych polityków, aby dostrzec, iż legenda o Janosiku jest wciąż żywa, a cząstka prawdy jest uważana za prawdę objawioną. Wyższe podatki dla bogatych, dodatki dla biednych, złe korporacje, krzywdzeni pracownicy, pazerni bankierzy, nieświadomi niczego kredytobiorcy itd., itp… Zabrać, zniszczyć wyrównać. Swoi się najedzą, a resztę mamy w du…

A może Ci bogaci inwestują w nowe miejsca pracy, kształcą pracowników, dotują sztukę, sport, działalność charytatywną. Dlaczego ich w tym nie wspomóc, zachęcić, aby inwestowali więcej, pomagali więcej? Dlaczego tych bogatych ma nie być coraz więcej? Dlaczego wszyscy nie mamy stawać się bogatsi? Czy wyższe podatki, zachęcanie aktywnych do wyjazdu za granicę, traktowanie przedsiębiorców jak przestępców jest rzeczywiście dobrą drogą dla nas wszystkich?

Jest „świento prawda, tys prawda i gówno prawda”, jak pisał ksiądz Tischner. Którą wybieramy?