Komisja w obłokach

Jeśli reporter, uważający się za poważnego dziennikarza, nadaje "na żywo" relację spod willi Polańskiego w Szwajcarii, w tłumie innych reporterów z całego świata, i pokazuje to poważna stacja w swym sztandarowym programie informacyjnym, to coś tu chyba nie gra. Skoro tego typu "fakty" nas tak szalenie interesują, to ubolewać należy nad poziomem procesów myślowych ludzkości.

Stado paparazzich przy płocie Polańskiego ilustruje jako żywo metodę działania kolorowych pisemek: "tylko u nas zobaczycie zdjęcie domu Banderasa w czasie, kiedy Banderas jest w środku!" Pisemkom wtórują plotkarskie portale internetowe, roztrząsające problemy wielkiej wagi, jak to, czy pani Cichopek przytyła czy nie, oraz czy pani Doda założyła majtki czy nie. A ludzie z lubością taplają się w tym, podobnie jak w wydumanych przeżyciach wydumanych bohaterów różnych wydumanych seriali. Seriale te mają tyle wspólnego z rzeczywistością, co serial pod tytułem "rozmaite sejmowe komisje śledcze" z wyjaśnianiem rzeczywistości, ale przecież w obu wypadkach to nie ma znaczenia.

Natomiast, niestety, ma znaczenie cała ta medialna papka, którą ludność z takim entuzjazmem konsumuje. Przez ten entuzjazm byle hiena z aparatem, często uważająca się za "dziennikarza", pstryknąwszy z ukrycia zdjęcie majtek, w przenośni bądź dosłownie, zarobi niezłe pieniądze. Bo wszak ludzie to lubią, ludzie to kupią. I w efekcie, również właśnie dzięki tej zależności podaż - popyt, mamy coraz gorszy gust. Co prawda, jest takie powiedzenie, że gusta nie podlegają dyskusji, ale to powiedzenie jest tyleż popularne, co absurdalne. Wystarczy pooglądać przez chwilę tzw. "telewizję śniadaniową" i serwowane przez nią delicje. Reasumując, lepiej się pośmiać z perypetii "komisji hazardowej" - niczego ona nie wyjaśni, ale za to jak buja w obłokach.