Kwadratura kołka

Wygląda to trochę tak, jakby startujący w wyborach kat zapowiadał rychłe zniesienie kary śmierci. Kolejne zastępy umieszczanych na stanowiskach kuzynów i znajomych muszą mieć co robić. Muszą się wykazać, bo inaczej dobry wujcio, który załatwił im państwową robotę, nie będzie miał alibi. Sam fakt zatrudniania swoich nie wzbudza już nawet zażenowania. Tłumaczy się, że nie można przecież blokować dostępu do kariery komuś zdolnemu, tylko dlatego, że jest bratankiem posła czy radnego.

Początkowo z gorzkim rozbawieniem, potem z nerwową bezsilnością, a w końcu z publicystyczną determinacją obserwuję zmagania moich znajomych, próbujących otworzyć w naszym kochanym mieście kolejną aptekę. Ustalenia i zalecenia pokontrolne nad- zorującej pani inspektor okazują się warte funta kłaków podczas kolejnej wizyty. Kobieta, która gubi się w rozumieniu przedstawionych jej wymaganych, dokładnych planach lokalu, tłumaczy kolejne, kosztowne zalecenia tym, że poprzednio problemu nie zauważyła. Nie zauważa jeszcze dwóch rzeczy: swojej niekompetencji i faktu, że to z podatków tej m.in. apteki płaci się jej wynagrodzenie. Podpis dopuszczający działanie przedsięwzięcia kosztuje 10 tys. zł, a co miesiąc płaci się równie niebagatelny czynsz za lokal, który nie zarabia.

Proponuję podjąć inne, ważne czynności, jak choćby kontrolę obwodu ogórków czy równoległości bruzd na polach ornych. To równie istotne, jak wymaganie instalacji okienka podawczego w drzwiach apteki, która z założenia nie będzie prowadziła nocnych dyżurów.

Z uwagą i bardzo szczegółowo śledzę eskalację utrudnień i obiecuję rzetelny reportaż, dedykowany wszystkim przedsiębiorczym, którzy mają jeszcze złudzenia.