Średnio na jeża

Najbardziej denerwujące jest publikowanie średniej płacy. Nieprawdziwy obraz zaciemnia jeszcze podawanie kwoty brutto, co - jak powiedział ktoś mądry: "… jest podawaniem długości członka razem z kręgosłupem". Prezes (dyrektor, naczelnik, dowódca - niepotrzebne skreślić) zarabia jedenaście tysięcy, każdy z jego dziewięciu pracowników - po tysiąc, średnio więc płaca wynosi dwa tysiące! I po co tu się skarżyć?! Jeszcze ciekawiej jest ze statystykami zatrudnienia. Bezrobociu kilkunastoprocentowemu, jakie oficjalnie i statystycznie panuje w naszym kraju, daleko przecież do prawie trzydziestoprocentowego w Hiszpanii! Tak, tylko jeśli ktoś zatrudniony zarabia pięćset złotych (pół etatu, albo ćwierć, żeby było statystycznie), to ma na czynsz, i tyle.

Dodatkowo jeszcze obserwuję niepokojący trend pozbywania się przez pracodawców pracowników wieloletnich, dobrych, ale drogich, bo to i podwyżki trzeba im dawać, i czasem premie. Dużo wygodniej przecież zatrudnić na to miejsce "młodego i dynamicznego", bo przecież nie da mu się więcej niż minimalna krajowa, a i na podwyżkę będzie czekał, aż na jego miejsce przyjdzie ktoś następny.

Dialog dwu "młodych i dynamicznych" słyszałem niedawno na antenie jednej z największych, prywatnych stacji radiowych. Fakt nabycia przez Brazylię od Niemiec używanych czołgów Leopard komentowali: "Jak można kupować czołgi od Niemców?!". Jeśli to miał być dowcip historyczny, to chyba przestałem być dowcipny. Jeśli nie, to dziwne, że do głosu dopuszcza się nieuków, którzy nie wiedzą, że niemieckie czołgi zawsze były najlepsze. Najgorsze jest to, że tacy "młodzi i dynamiczni" zaczynają powoli kreować naszą rzeczywistość. A przecież, już u najprymitywniejszych plemion, o wszystkim zawsze decydowała "rada starszych".