Czy można służyć dwóm panom?

Przykład pierwszy lepszy z brzegu? Każdy z nas z pewnością zna np. lekarzy czy nauczycieli akademickich, którzy przez całe życie zawodowe pracują na kilku etatach. Dodajmy, żeby nie było żadnych wątpliwości, pełnych. I, co ciekawe, jeszcze mają czas na dokształcanie tak potrzebne w tych zawodach, wyjazdy służbowe nie mniej ważne, ale także na hobby, dom, rodzinę, wakacje. No nie tytani?!

Do takich gigantów trzeba też zaliczyć posłów i senatorów, którzy są w stanie łączyć wypełnianie mandatu parlamentarzysty z pracą w rządzie. I nie chodzi tu o ten rząd czy poprzedni, czy którykolwiek inny. Oczywiście wszystko odbywa się zgodnie z prawem. W rezultacie wygląda to tak, że jeśli jakiś poseł czy senator czuje się na siłach (a takich nigdy nie brakowało w poprzednich kadencjach, podobnie zresztą jak w obecnej), to może równocześnie pracować dla swojego wyborcy, jak i szefa Rady Ministrów. Czy rzeczywiście można służyć dwóm panom? Równie kompetentnie, z równym zaangażowaniem i równym oddaniem? Mam poważne wątpliwości.

Rafał Wójcikowski, tragicznie zmarły niedawno poseł Kukiz ’15, postulując już dwa lata temu zmianę przepisów w tej materii, podnosił kwestię pojawiającego się konfliktu interesów: „Dlaczego poseł, członek organu kontrolującego, może być jednocześnie ministrem, czyli członkiem organu kontrolowanego? Jak można jednocześnie być kontrolującym i kontrolowanym?”

Z drugiej strony każdy, kto chciał się umówić ze swoim posłem na spotkanie wie, że jest to spore wyzwanie i wymaga cierpliwości od wyborcy. I nie ma akurat w tym nic dziwnego, bo parlamentarzyści, szczególnie tej kadencji, mają co robić i fizycznie może im brakować czasu. Bo wbrew temu co napisałam na początku tego tekstu: doba ma tylko 24 godziny. Dla wszystkich.