Wątpliwy kierunek: Wschód

Prezes Portu Lotniczego Lublin (w Świdniku) poinformował właśnie, że o rentowności firmy będziemy mogli mówić w 2022 r., zaś zyski powinny się pojawić 8 lat później. Na dziś mamy jednak problem ze spadającą liczbą pasażerów. Utrzymywanie się tendencji spadkowej może postawić pod znakiem zapytania zapowiedzi prezesa. Ratunkiem mają być cykliczne loty do naszego sąsiada, do ukraińskich portów we Lwowie, Kijowie, Odessie i Dniepropietrowsku.

Z jednej strony można pomyśleć, że nowy, wschodni kierunek to strzał w dziesiątkę.

Z drugiej strony, jeżeli weźmiemy pod uwagę zasobność portfeli naszych sąsiadów i konkurencję autobusową, to trzeba się zastanowić, czy szybko kierunku ukraińskiego nie będziemy zwijać.

Pamiętajmy, że obywatele Ukrainy przyjeżdżają do nas głównie za pracą. Cenna jest dla nich każda zarobiona złotówka, jak dla Polaka każdy brytyjski funt. Ci zaś, dla których złotówki mają znaczenie, trzy razy im się przyjrzą zanim je wydadzą. Jeżeli więc będą mieli do wyboru przelot samolotem i choćby 50 zł tańszy przejazd autokarem, wybiorą ten drugi środek transportu. A na polsko-ukraińskie trasy właśnie wszedł Polski Bus, który kooperuje z firmą Eurolines z Ukrainy. Firmę stać na walkę cenową na wschodniej trasie, choć już dziś ceny nie są tu wysokie.

Zostają jeszcze przedsiębiorcy, na których podniebne podróże liczą władze Portu Lotniczego Lublin. Nie oszukujmy się jednak, że im bardzo zależy na stałych połączeniach z Lublinem. Większość z nich i tak interesy prowadzi za pośrednictwem Warszawy, gdzie łatwiej o kontrahentów i systematyczne połączenia lotnicze.

Nie krytykuję w czambuł pomysłu „zwrócenia skrzydeł” na Wschód, ale sugeruję zastanowić się nad rentownością połączeń, do których i tak zapewne trzeba będzie trochę dołożyć.