Deszcz jesienny

Nie do śmiechu nam jednak w tych sprawach. Nie dlatego, że znowu ktoś buduje na terenach zalewowych, albo przed wyborami obiecał wały i słowa dotrzymał, robiąc wyborców w wyżej wymienione. Powodzie to rzecz straszna i nie do opanowania, bez względu na pozycję gospodarczą i cywilizacyjną kraju, który dotykają.

Ja tu w nieco mniejszej sprawie. Pojawiły się korki. Nie takie, dotyczące tamowania przepływów wody, lecz uliczne i drogowe. To rzecz zastanawiająca. Dlaczego polscy, dość specyficzni - żeby nie obrazić - kierowcy, nagle, w deszczu, zwalniają do trzydziestu na godzinę tam, gdzie, w słońcu, drą sto dwadzieścia, w mieście? Deszcz powoduje zmianę charakterystyki przyczepności nawierzchni, dla słabszych: jest trochę bardziej ślisko. I tyle. Nie oznacza to, że trzeba zwalniać, tylko że trzeba zwiększyć odległość między pojazdami, bo droga hamowania się wydłuża. Oczywiście, zakładamy, że nie mamy „łysych” opon (bo nie wolno i to niebezpieczne) i reagujemy na drogowe zdarzenia zgodnie z wynikami badań, którym nas poddano, zanim otrzymaliśmy prawo jazdy. Jeśli zachowujemy się inaczej, to znaczy, że czas na kurs doszkalający, albo bilet miesięczny MPK.

Druga sprawa, to oszustwo masowe, jakim są diodowe... nie wiem jak to określić, za piętnaście złotych, którymi cwaniacy, prości jak budowa cepa, usiłują udowodnić (sobie, chyba) posiadanie świateł do jazdy dziennej. W czasie „opadów a tmosferycznych” obowiązują światła mijania. Pomijam już to, że kierowca TIR-a, w słoneczny dzień, wjeżdżając w obszar zacieniony (las), w ogóle nie dostrzeże sympatycznej rodzinki w samochodzie tak „oświetlonym” i zmieni ją w dawców organów. O tym tatuś nie myśli, fundując sobie „diody”. W ogóle, dobrze jest myśleć.