Kto da więcej?

Mogło się wydawać, że sprawa jest prosta jak budowa cepa. Radni Wspólnego Lublina rzucili pomysł by dzieci i młodzież do ukończenia 15 lat mogli korzystać z bezpłatnych przejazdów komunikacją miejską. Pomysł zyskał poparcie prezydenta i można było otwierać szampana. Ale przecież nikt nie da ci więcej niż polityk obieca.

I zgodnie z tą sentencją nikt nie wystąpił przeciw darmowym przejazdom, ale… No właśnie. Klub PiS zaproponował dużo lepsze rozwiązanie. No i tak rzucona została propozycja zwolnienia z opłat za komunikację miejską dzieci i młodzież do 21 roku życia, czyli do obecnych we wcześniejszej propozycji szkół podstawowych dodano licea, technika i szkoły zawodowe. Nie interesuje mnie podbudowa ideologiczna ani radnych Wspólnego Lublina ani radnych PiS interesują mnie li tylko rzucane przez oba kluby propozycje. Fajnie jest bowiem rzucać prospołecznymi postulatami i zyskiwać punkciki przed zbliżającymi się wyborami. Trzeba jednak również brać odpowiedzialność za miasto i jego finanse. Ci co obiecywali wszystkim wszystko wiemy jak skończyli i ile z tych obietnic wyszło. Śmiem twierdzić - ale może się mylę - że jedna z rzuconych na stół propozycji dotyczących darmowej komunikacji nie jest poparta szerszą kalkulacją… matematyczną. O kalkulacji politycznej nie wspominam.

Nie potrzeba nam dziś festiwalu obietnic. Potrzeba realnych i racjonalnych ekonomicznie działań. Nietrudno wydać wszystkie pieniądze na jeden szczytny cel. Trudniej jest tak gospodarować by starczyło na realizację większej liczby istotnych dla miasta spraw.